8 Aralık 2006

Patchwork Esintiler

Patchwork çalışmaları çok beğenirim, yoğun bir emek, titizlik gerektirir. Hiç kolay bir iş değil tabiki. Hazırgiyim başladı başlayalı kumaş alınmaz, Burda dergileri takip edilmez ve dikiş makinaları olduğu yerde bekler durur oldu. Annemden biliyorum dikişden artan kumaşları hiç atmaz, biriktiğinde de en azından seccade, misafir çocuklarının üzerine örtmeye yarayan küçük örtüler yapardı. Artan kumaşlar cinsine, desenine göre tasnif edilir, illaki bir şekilde değerlendirilirdi.Ülkemizde kırkyama denilen bu tekniği büyüklerimiz bizden daha çok kullanıyordu eminim. Zamanla mütavazi olan desenler yerini yukarıda gördüğünüz gibi şık desenlere bıraktı, özel kumaşlar alındı, hatta fabrikasyon hale geldi. Kırkyamayı andıran desenleri kumaşa basarak satmaya başladı tüccarlar. Silah icad edildi mertlik bozuldu hesabı, artıkların değerlendirilmesi düşüncesiyle eskiden elde yapılarak binbir emekle ortaya çıkarılan bu işler şimdilerde metre metre satınalınabiliyor.Teknoloji iyi birşey mi kötü birşey mi hala çözebilmiş değilim.

8 yorum:

Serra dedi ki...

Aynen oyle, benzer desenli kumaslar, kesilmic bicilmis, set olarak satiliyor. Yani sen bir dikiyorsun o kadar. Gerci dikmesi de kolay degil, tv de seyrettim. Ince hesapli bir is.

NuR dedi ki...

Sevgili Nazlım,
Tüketimin körüklenmediği, yokluk yıllarının ortaya çıkardığı bir el işi. Ben patch-work işini anneannemin elinden çıkan örtülerle tanıdım. Kucağında örtüsü,küçücük kumaş parçaları ve elinde iğnesi.... Her el işini yaptım, yapmayı denedim de nedense, bu işe elimi atamadım. Hep anneannemin o görüntüsü geldi gözümün önün, içim almadı...Anılaaaaarrr
Canım yatak örtüsünü çok beğendim, sana ve tonton teyzeme iyi hafta sonu diliyor, öpüyorum

Adsız dedi ki...

sevgili nazlı kırkyamaların hepside çok güzel. elemeği göznuru idi eski yıllarda,yaratıcılık katarak. sanıyorum şimdi yaratıcılığı başkaları tasarlıyor,hatta yapıyor,diğerlerine de kullanmak kalıyor.gönlünce bir hafta diliyorum hoşca kal

Adsız dedi ki...

Yukarıda Senny-ur'a katılmamak ne mümkün! Doğrusu yokluktan çıkmış bu sanat! Haminnemim bi seccadesi vardı ki... Bakmaya doyamazdım... Minik minik ipekli parçalardan yapmış vakti zamanında... Sonra anneanneme kalmıştı... Anneannem kullanmalara kıyamazdı... Anneciğim hatırası değer, göğsüne basardı... Anneannem de gitti bu dünyadan... Sanırım teyzemde kaldı seccade... Kırkyama denince ilk aklıma gelen hep o seccadedir! Haminneciğimi yad ettirdin bugün bana! Ömrün uzun olsun Nazlıcığım!

akçahan dedi ki...

Beni de anılara götürdün Nazlıcığım. Anneciğimin de bir tanesinin isminin parmaklı olduğunu hatırladığım bir çok seccadesi, örtüsü vardı. Kalan kumaşlardan yapmıştı. Sonraki yaptıklarına bakar, şu benim elbisemden, şu kardeşimin bayramlığından diyerek bulmaca oynardık sanki. Sonraları kızkardeşim gitti kırkyama kursuna, Nazlıcığım paylaştıkları gibi cicili bicili bir çok örtüler yaptı bize. Sevgiler..

Adsız dedi ki...

sevgili Nazlım şükür bugün acabildim blogger bloglarını yazabiiyorum.kac gündür acılmıyordu.Tamamiyle sana ve arkadaslara katılıyorum.Teknoloji cok güzel bir sey ama el emegi göznurunun yaptıklarının yerini asla teknoloji dolduramaz diyorum.Örtüler cok güzel.Saglık ve sevgiyle kal.Annecigine sevgiler selamlar

Serpilce dedi ki...

Sevgili Nazlım,
Patchowork severek ve zevk alarak yaptığım el işlerimin arasındadır.Kurslarında gittim.
El emeğinin yeri hiç bir zaman doldurulamaz.
Ama yapmak isteyip yapamayanlar için ise teknolojide büyük bir kolaylık.
Bilmem yanlışmı düşünüyorum.
Sevgiler.

♥ KNITTING ART dedi ki...

GÜZEL HAFTALAR :)
Biraz geç oldu, ama ben halen dolaşıyorum.Bu çalışmalara da bayıldım. Ellerinize sağlık.
Zahmetli fakat çokgüzel görüntüler
gerçekten. Ben de beklerim.Sevgiler